Coachen is een Vak op zich !
Zoals afgelopen woensdag waar ik met veel genoegen deel heb genomen aan het regelmatig terugkerende Coach cafe bij Cafe tante te Elst wederom naar voren kwam is dat coachen een professie en een vak op zich is. Helaas moet dit maar weereens genoemd worden, want het wordt heden ten dagen te pas en te onpas (mis)gebruikt en lijkt met name een hype te zijn binnen de gezondheidszorg en onderwijs.
Coaching zo word onder ander door dhr A, Hoogendijk auteur van het Boek Schoonheid van het Coachen , nogmaals benoemd kan niet specifiek zijn. Coaching vraagt om een bepaalde attitude met bijbehorende competenties die de profesionele coach t.ov andere profesionals autenthiek maakt. Een Coach is veelzijdig , kan verschillende posties innemen en stelt zich vooral onafhankelijk op waardoor hij instaat is vrij te bewegen. Stelt zich gelijkwaardig op aan de ander , sluit aan bij de agenda van die ander. Coaching is gestructureerd , doelgericht en toekomst gericht waarbij de coach op interactieve wijze ( door o.a waarnemen, vragen , confronteren en spiegelen aanzet tot het vergroten van de effectiviteit van de ander door :
-bewustwording;
-het vergroten van zelfvertrouwen;
-het exploreren, ontwikkelen en toepassen van eigen mogelijkheden.
Een misvatting rond coaching is dat een manager, na een cursus coachen, de rol van de profesionele coach op zich kan nemen. Coachen is een vak net als leidinggeven of andere beroepen dat zijn. Daarbij komt het regelmatig voor dat de leiding gevende zelf onderdeel is van het probleem een eigen agenda heeft waardoor hij of zij per definitie niet geschikt kan zijn als coach. laten we het dan maar over de term “wijkcoach”zoals die door de verschillende gemeenten hebben geintroduceerd het helemaal niet hebben. Want daar is al helemaal geen sprake van coaching en is er geen enkele sprake van een basis van gelijkwaardheid.
